De verontwaardiging onder de werknemers van FreshFood Inc. is groot. Waarom worden gedeukte blikken opeens vernietigd? Waarom mag het personeel ze voortaan niet meer mee naar huis nemen? Het is toch zonde om goed voedsel weg te gooien? En wat is dat voor bedrijf, waarvan de directie de eigen werknemers niet eens een voordeeltje gunt?
FreshFood Inc. is een Amerikaanse onderneming die in Nederland ingeblikt voedsel produceert. Alleen de beste ingrediënten worden gebruikt en de producten worden wereldwijd geëxporteerd. Gedeukte blikken van het exclusieve merk wil het kwaliteitsbedrijf niet op de schappen hebben. Die vallen het eigen personeel toe. Totdat bedrijfsleider Pieter de Hondt anders besluit. In de loop der tijd blijkt bij tellingen dat er steeds meer producten verdwijnen. In december wordt niet alleen een record bereikt in het aantal ontbrekende blikken, maar ook verdwijnen er flessen drank uit kerstpakketten, en zelfs bedrijfskleding raakt spoorloos.
Vanaf 1 januari is alles afgelopen, kondigt De Hondt aan: er wordt niets meer uitgedeeld aan het eigen personeel, ook geen blikken met deuken. Het is De Hondt inmiddels wel duidelijk hoe de zaken zo uit de hand konden lopen. Personeelsleden kregen blikken mee naar huis en lieten die trots zien aan familie, vrienden en kennissen. "Goh, kun je dat voor mij ook niet even regelen?", was dan vaak de reactie. Binnen een mum van tijd krijg je dan, dat voor dit soort diensten een kleine vergoeding wordt betaald. Wat dan weer uitgroeit tot illegale handel. Totdat er op zeker moment zelfs gedeukte blikken via ondergrondse handel op de winkelschappen belanden. Stop, zegt dus De Hondt.
Hij stuurt een brief aan alle medewerkers waarin staat dat het uit is met het uitdelen van gedeukte blikken. Wie ermee doorgaat, pleegt diefstal. Ontslag op staande voet volgt en de politie zal worden ingeschakeld. De maatregel maakt geen indruk. Er raken nog steeds spullen zoek. De Hondt kan niets beters bedenken dan een recherchebureau inschakelen. "De eerste de beste die met een ontvreemd blik wordt betrapt, vliegt eruit", zegt topmanager Bob Malcolm, die kennelijk denkt dat in Nederland alles net zo gaat als bij hem thuis, in de States. Hij reageert onthutst als hij hoort dat in het Nederlands recht de werknemer bijna onaantastbaar is.
"De belangen van de werknemer wegen zwaarder dan die van de werkgever", legt speurder Frans van het onderzoeksbureau uit. "Diefstal van goederen met een lage waarde is geen reden voor ontslag. Bovendien lokt de werkgever het stelen al gauw zelf uit." "Uitspitten tot op de bodem", luidt de opdracht van een resolute Malcolm aan de speurders. "Betrap fraudeurs binnen onze muren op heterdaad. Zorg dat het bewijs waterdicht is." De speurders gaan via een uitzendbureau bij FreshFood Inc. in ploegendienst werken. Undercover. Dat is waarschijnlijk de gemakkelijkste manier om aan informatie te komen.
En er gaat nogmaals een brief uit naar het personeel waarin staat dat diefstal niet zal worden getolereerd en dat er maatregelen worden genomen om eventuele dieven te betrappen. Als de speurders eenmaal aan de slag zijn gegaan in de ploegendiensten bij Freshfood Inc., blijkt al snel dat er maar in één ploeg criminele activiteiten plaatsvinden. Er vallen drie namen van verdachte werknemers: Kees, James en Jaap. Speurders zien hoe Kees op een avond met een pallet blikken op zijn dieplader naar buiten rijdt en de pallet daar laat staan. Even later komt James met zijn auto aangereden en hij laadt de zaak in zijn kofferbak. Als de auto van James vol is, komt Jaap met zijn auto om de rest in te laden. Normaal gesproken zouden auto’s door hun veren zakken en dat valt op. Wat blijkt later? De auto’s zijn voorzien van verzwaarde vering. Week in, week uit halen de drie heren dezelfde truc uit tijdens hun ploegendienst. Hun hele ploeg weet ervan, maar iedereen zwijgt. Niemand loopt naar het management.
De speurder volgen de volgeladen auto’s. Die rijden steevast naar ene Karel Cronen, aardrijkskundeleraar op een middelbare school. Op een avond zetten De Hondt, speurders en politie een val. Ze betrappen James op heterdaad. Eerder op de avond hebben ze waargenomen hoe hij blikken in zijn auto laadt. Ze houden hem aan bij de uitgang. Hij verzet zich niet. Ontslag op staande voet volgt. Het recherchebureau draagt alle gegevens over aan de politie. Die gaat aardrijkskundeleraar Cronen maar eens nader aan de tand voelen.
De volgende dag blijkt James opeens last van wroeging te hebben. Hij wil met De Hondt praten. Uit zijn verhaal blijkt dat de fraude structureel is en veel omvangrijker dan eerder was aangenomen. Ook de manager van James’ ploeg blijkt bij de diefstal betrokken te zijn. Het advies van het onderzoeksbureau aan Freshfood Inc. liegt er niet om. Niet alleen moeten de beveiliging beter, maar ook moet het management op de schop.