Kolpe is een Duitse supermarktketen die zich sinds zeven jaar op de Nederlandse markt begeeft. Met heel veel succes. Omdat het bedrijf kwalitatief goede producten tegen een zeer lage prijs aanbiedt, heeft men in Limburg in korte tijd een flink marktaandeel veroverd, met twaalf vestigingen binnen vier jaar.
Sinds drie jaar wordt geprobeerd ook in de rest van Nederland voet aan de grond te krijgen. Vanuit het hoofdkantoor in Eindhoven wordt sturing gegeven aan het ‘uitrollen’ van de keten in de lage landen. Verantwoordelijk voor onderzoek naar en acquisitie van nieuwe locaties is Richard van der Linden. Hij werkt sinds twee jaar voor Kolpe en is afkomstig van Vradeven BV, een van de grootste projectontwikkelaars in het zuiden des lands. Hij moet goede locaties zien te vinden en deze zo voordelig mogelijk aankopen of huren. Het kan daarbij gaan om bestaande gebouwen, maar ook wordt er soms bouwgrond gekocht, waarna Kolpe zelf een pand neerzet.
De directeur van Kolpe is de heer Driessen. Het is hem opgevallen dat de laatste drie locaties die zijn bedrijf kocht, allen eigendom waren van Provita, ook een projectontwikkelaar. Ook viel het gedrag van Richard hem op. Die wilde de onderhandelingen niet zelf doen, maar liet ze over aan Driessen. Terwijl dit toch eigenlijk bij de functie van Richard hoort. Henry de Weert doet de onderhandelingen voor Provita.
Driessen vertrouwt het niet. Drie keer dezelfde tegenpartij is hem wat al te toevallig. En dan die rare Richard, die telkens verstek laat gaan bij de onderhandelingen. Hij belt het recherchebureau. "Kunnen jullie ook een achtergrondonderzoek doen naar Richard en Henry?" Dat gebeurt.
Al snel komen de speurneuzen er achter dat Henry in het verleden veel zaken deed met Vradeven BV. Het lijkt dus bijna onmogelijk dat de twee elkaar niet kennen. Dat is wél wat Richard beweerde toen Driessen hem daar specifiek naar vroeg! Ook de zakelijke belangen van beiden worden bekeken. Op Henry’s naam staat een oerwoud bv’s, allemaal actief in vastgoed. Maar er zijn nergens gemeenschappelijke belangen met Richard te vinden. Wel blijkt dat locaties en panden die Kolpe van Provita kocht, allen kort daarvoor door Provita zijn gekocht: een sterke aanwijzing dat men informatie had over de belangstelling voor de locatie. "Als Richard vertrouwelijke informatie doorspeelt over locaties die wij op het oog hebben, neem ik aan dat hij dat niet gratis doet", verzucht Driessen in een gesprek met de onderzoekers, die dat slechts kunnen beamen.
Maar er is geen aantoonbare link tussen Richard en Henry. Ze kenden elkaar, maar dat is onvoldoende om fraude te bewijzen. De speurders stuiten ook op een op Richards woonadres gevestigd bedrijf. Niet op zíjn naam, maar op die van z’n vriendin Miranda. Het bedrijf doet aan consultancy over bedrijfsvoering, is de vage omschrijving.
Er is ook een website. Wie staat daar als referentie voor toekomstige opdrachtgevers? Provita, de werkgever van Henry! ‘Ze’ voerde daar een omvangrijk project uit. Wie zegt daarop hoe geweldig hij ‘haar’ vond? Inderdaad, de heer Henry De Weert! Of er veel te veel voor de diensten van ‘Miranda’ is betaald als vergoeding voor informatie van Richard over bepaalde locaties, is niet te vinden. Maar er is wel degelijk een aantoonbare link tussen Richard en Henry.
De speurders zetten een valstrik. Driessen laat Richard bij zich komen en vertelt hem: "We willen een vestiging in Nieuwegein openen en kregen een tip over een pand dat voor een mooi prijsje te koop staat. Wil jij daar eens achteraan gaan?"
Twee dagen later luncht Richard buiten de deur. Hij weet niet dat hij wordt bespioneerd. De observanten zien Henry aanschuiven, ze herkennen hem van de foto op de website van Miranda.
Driessen weet genoeg. Hij wil dat de onderzoekers Richard confronteren met de feiten. Daarbij is het zaak iemand eerst zo veel mogelijk zaken te laten verklaren, die door feiten zijn te weerleggen. Richard zegt weer dat hij Henry niet kent, maar als hij met de onderzoeksgegevens wordt geconfronteerd, bekent hij. Hij heeft Provita inderdaad getipt over de locaties. Richard neemt prompt ontslag. En mag zijn handen nog dichtknijpen dat Kolpe besluit om geen aangifte te doen.
Download brochure