Mr. Leo Stooker kijkt vanuit zijn leren bureaustoel peinzend naar buiten. Hij is zo in gedachten dat hij zijn sigaar heeft laten uitgaan. Stooker is de mede-naamgever van het gerenommeerde advocatenkantoor Stooker & Heldens in Helmond. Een bureau dat de juridische zaken regelt van een groot aantal grote bedrijven.
Stooker denkt na over een van zijn vroegere ondergeschikten, de veelbelovende jurist Jan Willem de Bresser, die enkele maanden geleden zijn ontslag had ingediend. Over de reden deed niemand geheimzinnig: De Bresser wilde partner worden in het advocatenkantoor, maar Stooker vond het daarvoor nog te vroeg. „Dan voel ik mij genoodzaakt elders een betrekking met meer carrièreperspectief te zoeken”, had Jan Willem gezegd en was niet lang daarna opgestapt.
Sindsdien heeft argwaan bezit van Leo’s gedachten genomen. Want van een aantal bedrijven die als vaste klant van het kantoor door Jan Willem werden geadviseerd is sinds diens vertrek geen enkele opdracht meer binnen gekomen. Leo verdenkt Jan Willem ervan dat hij als advocaat voor zichzelf is begonnen en een deel van de klanten van Stooker & Heldens heeft meegenomen. Die verdenking is alleen maar sterker geworden sinds hij hoorde dat een van zijn opgestapte secretaresses voor Jan Willem zou werken. Dat is in strijd met het concurrentiebeding dat Jan Willem verbiedt in de vijver van zijn vroegere werkgever te vissen. Als dat toch gebeurt, kan hij van Jan Willem een dwangsom eisen.
Volgens Leo is er maar één manier om antwoord te krijgen op de vraag of zijn achterdocht terecht is. Een recherchebureau moet de gangen van Jan Willem controleren. Terwijl Leo fronsend naar zijn gedoofde sigaar kijkt wordt er op de gecapitonneerde deur geklopt. Het is Hendrik Krooswijk, een enthousiaste jonge advocaat van wie Leo veel verwacht.
„Ik ben bang dat ik een vervelende mededeling heb, Leo”, begint Hendrik zijn verhaal. „Vooropgesteld dat ik mijn collega’s buitengewoon waardeer en het bedrijf een zeer warm hart toedraag, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik mij geremd voel in mijn ontwikkeling. Een partnerschap is nog heel ver weg en mij tempo ligt hoger dan jullie mij hier kunnen bieden”, zijn de plechtige woorden die Hendrik uitspreekt. Hij neemt ontslag.
‘Jeetje, niet weer eentje’, denkt Leo. ‘Dat is nou al de vierde dit jaar die zijn biezen pakt. Eerst Jan-Willem, daarna secretaresses en nu ook nog Hendrik’. Hij twijfelt niet langer. Hij pakt de telefoon en vraagt zijn secretaresse het recherchebureau van Eric Palmen te bellen. „Ik vrees dat Jan Willem een eigen kantoor aan het opzetten is en dat hij een vliegende start wil maken met een deel van ons personeel en onze klanten”, vertelt hij de onderzoekers. „Ik wil dat jullie uitzoeken of hij verantwoordelijk is voor de recente leegloop van personeel hier en het uitblijven van opdrachten. Als ik kan bewijzen dat hij mijn personeel ronselt en met behulp daarvan mijn klanten benadert, kan ik hem aanpakken.”
Het eerste dat de onderzoekers opvalt, is dat ze niets kunnen vinden dat duidt op een nieuw advocatenkantoor van Jan Willem. Niet op Google, maar ook niet bij de Kamer van Koophandel. Ze besluiten Jan Willem een ochtend te volgen. Ze zien hoe de ambitieuze advocaat in alle vroegte bij zijn woning wegscheurt en naar een bedrijfsverzamelgebouw in Eindhoven rijdt. Bij de ingang van het gebouw zien de onderzoekers temidden van andere bedrijfsnamen een eenvoudig metalen plaatje met daarop ‘JW advocaten’. Dat kan niet missen, denken ze. Dat moet onze Jan Willem zijn!
Of het inderdaad Jan Willem is en of de andere ex-werknemers van Stooker & Heldens er ook vertoeven, moet echter nog bewezen worden. Het probleem is dat Jan Willem niet adverteert. Het is dus moeilijk om als niet-klant een afspraak te maken en te kijken wie er allemaal op zijn kantoor aanwezig zijn. Er zal een list moeten worden verzonnen.
In het bedrijfsverzamelgebouw zit ook een belastingadviesbureau. Met het verhaal dat men bezig is nieuw bedrijf op te richten en dat men advies wil over enige fiscale zaken maken de onderzoekers een afspraak. Aan het eind van het gesprek wordt terloops de opmerking gemaakt dat men eigenlijk ook nog zoekt naar een advocaat om de algemene voorwaarden eens kritisch te bekijken. „Oh”, zegt de fiscalist, „Dat is toevallig. Op de verdieping beneden zit sinds kort een kennis van me. Een advocaat gespecialiseerd in ondernemingsrecht.” De onderzoekers vragen of ze wellicht kennis kunnen maken. „Geen punt”, zegt de fiscalist en begeleidt ze naar beneden.
Voordat de rechercheurs hun onderzoek begonnen hebben ze de foto’s van Jan Willem en de twee secretaresses in hun hoofd geprent. Het kost ze dan ook geen enkele moeite alledrie te herkennen in het kantoor van ‘JW advocaten’. Jan Willem verwelkomt ze nietsvermoedend amicaal en vertelt honderduit over zijn nieuwe advocatenkantoor. Als een van de onderzoekers vraagt of hij de enige advocaat binnen het kantoor is, glundert Jan Willem. „ Nog wel”, zegt hij, „maar over een week krijg ik er een collega bij.” Hij wijst naar de open deur van een kennelijk net ingerichte kantoorruimte. „Hij kan er zo in.” Op de deur van het kantoor is al een naamplaatje bevestigd. Er staat Mr. H. Krooswijk! De onderzoekers weten genoeg. Los van het mogelijk overtreden van het concurrentiebeding is Jan Willem sowieso in de fout gegaan door het in dienst nemen van zijn ex-collega’s. Hij kan een zeer dikke claim tegemoet zien!
Download brochure