Symta is een wereldmerk. Letterlijk. De platte beeldschermen van Symta zijn overal in trek. Ze worden vervaardigd in vele landen, daar waar arbeid goedkoop is. Nederland mag ook meedoen. Het distributiecentrum voor Europa staat in Amsterdam. Ring. De telefoon gaat in het directiekantoor. Marieke Janssen neemt op. Aan de lijn is Dirk Vervoorts, chef logistiek. "Marieke, mag ik de vrachtpapieren van gisteren even."
Marieke Janssen is een snelle secretaresse. Binnen vijf minuten heeft Vervoorts de paperassen op zijn bureau liggen. "Hé, ik zie hier negen transporten, maar er waren er gisteren toch twaalf?" Vervoorts slaat aan het rondbellen. Wat blijkt? Een dag eerder zijn er twaalf transporten van plasma- en LCD-schermen geweest. In drie gevallen ontbreekt een opdrachtgever. Controle wijst uit dat in het magazijn een vermogen aan plasmaschermen ontbreekt. Uit de bewakingsvideo blijkt dat er op die dag driemaal een vrachtauto het terrein van het Symta-distributiecentrum opreed, een trailer aankoppelde en verdween. Hoe wist de onbekende chauffeur wat hier te halen viel en welke trailer beladen was? De directie vermoedt dat er eigen werknemers bij deze zaak betrokken zijn en schakelt een onderzoeksbureau in.
De rechercheurs van het bureau hebben een aantal zaken snel op een rijtje. De eigenaar van de vrachtauto heeft er niets mee te maken, want de auto was eerder die week van hem gestolen. Er volgen gesprekken met alle achttien personeelsleden die in twee ploegendiensten op de dag van de diefstal aanwezig waren.
"Ik hoorde pas vier dagen later van de diefstal", zegt portier Lucas Hermens, zichtbaar boos. "Ik hoor er nu pas van", zegt Mohammed Sing, een nerveuze man die op tijdelijke basis werkt als schoonmaker. "Ofwel er zit iemand van binnenuit bij onszelf achter ofwel het gaat om iemand bij het vaste transportbedrijf", denkt inpakker Ahmed Bengali.
Niemand van de ondervraagden weet iets. Een aantal van hen vertelt dat ze er tijdens de lunchpauze wel eens over spraken hoe gemakkelijk het zou zijn om hier spullen te jatten. De truc met de trailer was één van de geopperde varianten geweest. Verschillende werknemers zeggen met enige regelmaat bij het management aan de bel te hebben getrokken over het gebrek aan beveiliging. "Pak de daders maar gauw", zegt inpakker Bengali tegen de speurders. "Wij willen van deze verdenking af."
Uit de verhoren blijkt dat er twee man op de vrachtwagen zaten: een kleine dikke kale en een middelgrote slanke man met geblondeerde stekeltjes. Ze hadden, toen ze zich aan de poort meldden, een enkel briefje bij zich met daarop de nummers van de trailers. Dat is niet volgens de procedure, maar het komt wel vaker voor. Aan het gedrag van de twee had niemand iets bijzonders gemerkt. Verder komen de speurders niet. Het spoor loopt dood.
Twee maanden later gaat bij het onderzoeksbureau de telefoon. Het is Marieke Janssen, van Symta: "Er rijdt op ons distributiecentrum een onbekende vrachtwagen rond." Als de twee observanten op het centrum in Amsterdam arriveren, zijn ze te laat. De dieven zijn er met een trailer vandoor. Dan blijkt, dat ze met hun buit niet ver zijn gekomen. Kennelijk voelden ze zich betrapt, want ze waren met hoge snelheid het terrein afgereden. In een scherpe bocht ging het mis en sloeg de trailer om. De aanhanger blijft in de berm liggen. De dieven geven plank gas. De politie wordt gealarmeerd. Een meevallertje: laat er nu net een helikopter van de milieupolitie in de lucht zijn in het gebied waar de vrachtauto rijdt. Die volgt de truck naar een loods op een industrieterrein in Diemen. Daar zetten de dieven hun vlucht te voet verder, maar het is voor hen te laat: de eerste politieauto’s rijden inmiddels het terrein op.
Rest nog één vraag: hoe kwamen deze twee buitenstaanders aan inside-informatie van het distributiecentrum? De directie kent inmiddels de identiteit van de twee daders en speelt de gegevens door aan het onderzoeksbureau. Bij het zien van hun namen en adressen gaat bij één van de rechercheurs meteen een lampje branden: Koenraadsingel 23. Waar had hij die straatnaam eerder gezien in deze zaak? Ze duiken het dossier in en vinden Koenraadsingel 25. Wie blijkt daar te wonen? Mohammed Sing, de ingehuurde schoonmaker. Die informatie gaat meteen naar de politie. Daar weten ze er goed raad mee.
Symta krijgt van het onderzoeksbureau niet alleen het gebruikelijke onderzoeksverslag. Het is zo kinderlijk eenvoudig gebleken om het distributiecentrum te bestelen dat een advies op zijn plaats is. Procedures voor het transport en de organisatie moeten beter. Voortaan moeten sollicitanten worden gescreend. Voorkomen is beter dan genezen. Goedkoper ook.