Home | In het nieuws | Bedrijfsrecherche | Schadeonderzoek verzekeringen | Security consultancy | Praktijkvoorbeelden | Eigen Publicaties

Een sterk staaltje van geheugenverlies

‘Ik weet echt zeker dat ik de auto heb afgesloten toen ik hem parkeerde." Mark den Smalle kijkt zijn vader wanhopig aan. Zojuist heeft hij verteld dat de peperdure Porsche Cayenne (aanschafprijs 151.650 euro) van Den Smalle sr. drie dagen geleden is gestolen in Antwerpen. Vader is ‘not amused’. "En daar kom je nu pas mee", bijt hij zijn zoon toe. Die antwoordt dat hij eerst nog een paar dagen in de stad heeft gezocht omdat hij begon te twijfelen waar hij de wagen had geparkeerd.

Mark had de auto een dagje geleend toen zijn vader op vakantie was. Dat deed hij wel vaker en zijn vader had daar geen probleem mee. Voor Den Smalle sr. is de Porsche Cayenne een van de vele leuke hebbedingetjes. Nadat hij fortuin had gemaakt in de keukenbranche, is hij een echte levensgenieter geworden. En dat kost nu eenmaal geld.

Pa Den Smalle meldt de vermissing diezelfde dag bij zijn verzekering. Omdat zoonlief bij de politie in Antwerpen aangifte heeft gedaan, verwacht de verzekeraar weinig problemen. Daarom bestelt vader maar vast een nieuwe Cayenne. Als de verzekeraar echter merkt dat de aangifte pas drie dragen na het verdwijnen van de kostbare auto is gedaan, krijgt men toch een beetje argwaan. Het bedrijf besluit een recherchebureau in te schakelen om er achter te komen waarom de aangifte zo lang op zich heeft laten wachten.

Onderzoeker Eric Palmen neemt eerst contact op met het hoofdkantoor van Porsche in Nederland. "Een Cayenne gestolen zonder dat men de sleutel had? Onmogelijk!", reageert men daar. In het hele bestaan van de auto (sinds 2002) is het nog nooit voorgekomen dat een Cayenne werd ontvreemd zonder dat de dieven de beschikking hadden over de sleutels. En die sleutels had Mark den Smalle toch echt nog op zak. Ook navraag bij de garage waar de auto in onderhoud was, levert geen bijzonderheden op. De auto was in prima staat, krijgt Palmen te horen. Eric bekijkt het proces-verbaal van de Antwerpse politie nog eens. De auto zou hebben gestaan op de Deurnesestraat. Hij neemt contact op met Mark. "Wat is er nou precies gebeurd die nacht?" Mark zegt dat hij naar Antwerpen ging om een avondje te stappen. Dat deed hij wel vaker in die stad. Toen hij rond vier uur in de ochtend bij zijn parkeerplek kwam, zag hij dat de auto weg was. Hij heeft nog navraag gedaan bij de uitbaatster van een tegenovergelegen restaurant, maar zij had niets vreemds opgemerkt. Ook heeft hij nog geïnformeerd bij de politie en parkeerbeheer of de auto was weggesleept. Dat was niet het geval. Wel ontdekte hij diepe krassen in het beton van de parkeerplaats. Wellicht van een sleepwagen of iets dergelijks?

Eric reist naar Antwerpen af om zelf poolshoogte te nemen. Wat blijkt: de Deurnesestraat is in de weekeinden afgesloten voor alle verkeer. Mark kan hem daar dus niet hebben geparkeerd. "Ik snap er echt helemaal niets van", zegt Mark. "Ik heb de auto daar volgens mij echt weggezet. Ik heb zelfs nog een paar uur rondgezworven in de binnenstad op zoek naar de auto, maar toen dat niets opleverde, heb ik uiteindelijk maar de trein naar huis genomen."

De onderzoeker besluit Marks geheugen een beetje op te frissen. Met behulp van Google Earth (de virtuele atlas van de internet zoekmachine Google) buigen ze zich samen over een kaart van de binnenstad van Antwerpen. Plotseling spert Mark zijn ogen wijd open. Hij roept uit: "Daar was het!" Mark wijst op de kaart de Windkaai aan. "Tegenover nummer 5, ik weet het zeker!"

Samen rijden Eric en Mark nogmaals naar Antwerpen. Maar tegenover de Windkaai nummer 5 blijkt geen restaurant te liggen. Voor de tweede keer blijkt de plek niet te kloppen. Eric weet niet meer wat hij moet denken. Is de auto echt gestolen of weet zoonlief gewoon niet meer waar hij hem heeft geparkeerd? Die laatste mogelijkheid sluit de onderzoeker niet helemaal uit: in de auto heeft Mark hem verteld dat hij regelmatig softdrugs gebruikt. Wellicht was hij daardoor die bewuste nacht in Antwerpen wat vergeetachtig geworden.

Een week later wil Eric een laatste poging wagen om er achter te komen wat er met de Cayenne is gebeurd. Weer rijdt hij met Mark naar Antwerpen. Na twee uur schijnbaar doelloos ronddwalen door het centrum, blijft Mark plotseling stofstijf staan. "Ik herken deze portiek", zegt hij. "Hier was het! Ik weet het zeker."

Eric kijkt om zich heen. Aan de overkant van de straat is een zalenverhuurcentrum. "En dat was dan zeker het restaurant", wijst hij enigszins sceptisch. Samen lopen ze een van de zalen binnen. Een oudere dame achter de bar herkent Mark. "Allez. U bent toch die man van de gestolen voiture?" Eric is verbaasd, zou de auto daar dan toch hebben gestaan? Een paar dagen later valt bij vader Den Smalle een rekening in de bus van de Antwerpse parkeerdienst. Of hij de achterstallige parkeerbelasting maar wil betalen. Zijn auto heeft dagenlang aan de Jordaanskaai gestaan, zonder dat er geld in de parkeermeter is gegooid. Na twee weken heeft de Parkeerdienst de Porsche weggesleept. Via de Nederlandse politie is de eigenaar achterhaald. Het raadsel is opgelost. Mark heeft zich de avond van het stappen dus al vergist in de parkeerplaats. Zijn onschuld staat bovendien vast doordat de dame van het zalenverhuurcentrum hem herkende als de man die zijn auto kwijt was.

Pa heeft ondertussen wel een probleem. Hij moet de Porsche-dealer ervan overtuigen dat de nieuwe auto niet geleverd hoeft te worden. Hij krijgt zijn oude bolide weer terug. Maar wat er die stapavond in Antwerpen is gebeurd waardoor Mark niet meer wist waar hij zijn auto had neergezet, zal wel altijd een raadsel blijven.

Inschrijven Nieuwsbrief

Ook u kunt te maken krijgen met een vorm van bedrijfscriminaliteit. Wij informeren u in deze periodieke mailing over nationale en internationale ontwikkelingen op dit terrein.
Inschrijven »

Vrijblijvende afspraak

Maak een vrijblijvende afspraak om uw zaak door te spreken. Het eerste uur wordt niet in rekening gebracht.
Maak nu een afspraak »

  Download brochure