Het zal je maar gebeuren. Je loopt nietsvermoedend op straat gezellig te keuvelen met een vriendin en opeens zit je arm in een bankschroef. Het overkwam Lonneke van der Pol en de bankschroef was de bek van een bijtgrage hond.
Bij het helen van de wond kwam meer kijken dan een pleistertje. Nu, zeven jaar later, kan Lonneke haar arm nog steeds niet goed gebruiken. Als gevolg van de beet lijdt ze aan spierdystrofie. De hond had haar bij haar rechterarm gepakt, en omdat ze rechts is, kan ze haar werk niet meer doen. Gelukkig was het baasje van de hond goed verzekerd en betaalt zijn verzekeraar het slachtoffer nu alweer zeven jaar een uitkering.
Lonneke zoekt naar passend werkt, maar ja, het lukt niet. Haar rechterarm wil maar niet. Met zekere regelmaat stuurt de verzekeraar arbeidsdeskundigen langs bij de inmiddels 31-jarige vrouw. Die moeten bekijken of de vrouw niet weer eens aan de slag kan. ‘Een gracieuze verschijning’, schrijft één van die arbeidsdeskundigen na een bezoek. ‘Charmant’, zo noemt hij haar, en ze is ‘zeer smaakvol gekleed’. Uit zijn rapport blijkt dat Lonneke, bij haar thuis in Wijchen, alles uit de kast heeft gehaald om hem te imponeren. Niet zonder succes, zo blijkt.
De afgeleide deskundige heeft in zijn rapport ook wat meer zakelijke details gezet. Voordat ze door de hond te pakken werd genomen, werkte Lonneke als receptioniste. Nu geeft ze opeens te kennen dat ze wel bereid is een opleiding tot kok te gaan volgen. Hoe kan iemand lichamelijk ongeschikt zijn voor werk aan de receptie, maar dan tegelijkertijd als kok in de keuken aan de slag willen? De verzekeraar neemt zijn toevlucht tot een routinemaatregel: een onderzoeksbureau mag zijn licht gaan opsteken.
De ingehuurde speurders duiken gewoontegetrouw eerst maar eens in het dossier Van der Pol. Daarin treffen ze medische rapporten aan waarin specialisten verklaren geen merkbare spiervermindering waar te nemen in Lonnekes rechterarm. Zelf verklaart ze niettemin haar slechte rechterarm in het geheel niet te gebruiken.
"Wacht even", zegt speurder Erik tegen zijn collega Jaap, "hier staat dat ze wel autorijdt, maar niet in een automaat. Zou ze dan schakelen met het linkerarm?"
"Da’s niet handig", antwoordt Jaap, "maar theoretisch kan het wel." De onderzoekers vinden in het dossier voldoende aanleiding om de verzekeraar te adviseren nog maar eens een arbeidsdeskundige langs te sturen bij mevrouw Van der Pol. Om te voorkomen dat Lonneke haar charmes in de strijd gooit en de controleur opnieuw inpalmt, krijgt Ina Depla de klus toegewezen. Een vrouw tuint minder snel in vrouwentrucjes. Depla krijgt de opdracht mee goed op aanwijzingen van fraude te letten.
"Sorry dat het zo lang duurde", zegt Lonneke van der Pol als ze de deur opendoet. "Ik had moeite met het slot." Depla ziet zich verwelkomd door een vrouw met twee armen in een mitella. "Mijn linkerarm is overbelast geraakt doordat ik mijn rechter niet kan gebruiken", legt Lonneke uit als ze de verbaasde blik van haar bezoekster ziet. Prompt barst ze in tranen uit.
In het rapport dat Ina Depla na haar bezoek van twee uur opmaakt, valt te lezen dat zij overtuigd is dat de dame in kwestie geen toneel speelt. De deskundige heeft niets kunnen constateren wat eventueel duidt op fraude. De onderzoekers zijn allerminst onder de indruk van Depla’s waarnemingen en besluiten mevrouw Van der Pol zelf maar in observatie te nemen. Als ze een week later voor het eerst bij het huis van de vrouw in Wijchen posten, nemen ze meteen iets interessants waar: zij klopt, uit het raam hangend, een matje uit. Met beide handen! Een week later gaat het nog beter met haar. De wonderbaarlijke genezing is in volle gang. Ze doet boodschappen en rijdt, volop schakelend met haar rechterarm, in haar auto rond. Houden de speurders wel de juiste vrouw in de gaten? Ze beginnen te twijfelen.
De twijfel slaat nog heviger toe als de vrouw met een motorfiets de weg opgaat. Dat doet ze zeer behendig. Bij het sturen blijkt uit niets dat één van haar armen het slecht doet. Speurder Erik besluit naar kantoor te bellen "Zeg Appie", zegt Erik tegen zijn collega, "kunnen jullie haar even bellen om zeker te weten dat we de juiste persoon volgen?" Vanuit kantoor belt Appie naar Lonneke. Er loopt een opnameapparaat mee. Vijf keer gaat de telefoon over. "Met Lonneke van der Pol. Kunt u over een uurtje terugbellen, want ik zit op de motor."
Voor de speurders is nu alles duidelijk. Mevrouw Van der Pol heeft zeven jaar lang toneelgespeeld. Niet zonder succes, want ze heeft zo’n beetje iedereen om de tuin weten te leiden, inclusief artsen en arbeidsdeskundigen. Maar nu is de verzekeraar aan de beurt om een schadeclaim in te dienen.
Download brochure